Moje tłumaczenie znalezionego w sieci opisu inteligentnego systemu sterowania minami NWU-P Ochota. Wersja angielska najwyraźniej jest tłumaczeniem z rosyjskiego pozbawionym niektórych grafik i rycin opisanych w tekście.
Rosyjski bezkontaktowy system sterowania minami NWU-P „Okhota” („Łowy”) został zaprojektowany w taki sposób, że jest piekielnie trudny do rozbrojenia.
W instrukcji systemu jest wyraźnie napisane: „Demontaż urządzenia NWU-P ustawionego w trybie autonomicznym jest ZABRONIONY!”
Posiada moduł sterowania i podłączonych do niego 5 zwykłych min przeciwpiechotnych OZM-72. Do modułu sterowania jest podłączony jest czujnik sejsmiczny.
Objaśnienie do rysunku modułu sterującego:
1 – Blok iglicy; 2 – Iglica mechanizmu samozniszczenia; 3 – zapalnik MD-5M (lub MD-2); 4 – 75-gramowy blok trotylu (do samozniszczenia); 5 – zapalnik MUW-4, służący jako mechanizm zdalnego uzbrojenia; 6 – Blok elektroniczny; 7 – Czujnik sejsmiczny; 8 – Kabel zdalnego sterowania
Sposób działania.
Urządzenie NWU-P przeznaczone jest do kontrolowania pracy pięciu min przeciwpiechotnych, służąc jako czujnik i identyfikator celu oraz bezpośrednio wydając polecenia wybuchu samym minom.
NWU-P umożliwia tworzenie grup pięciu min przeciwpiechotnych OZM-72 (MON-50) i umożliwia sekwencyjną detonację min w miarę zbliżania się większej liczby celów.
Jeżeli urządzenie jest zainstalowane jako broń zdalnie sterowana, włączenie lub wyłączenie broni odbywa się za pomocą pilota MZU za pomocą kabla dwużyłowego.
Długość kabla uzależniona jest od jego rodzaju oraz źródła zasilania panelu zdalnego sterowania i może wynosić nawet kilkaset metrów.
Urządzenie składa się z procesora, czujników sejsmicznych SV-20P, pięciu elektrycznych urządzeń wyzwalających NM, pięciu rolek kabla, detonatora MUV-4 i pięciu min odłamkowych przeciwpiechotnych. Na każde 20 zestawów wydawane jest jedno urządzenie testujące i kalibrujące. Na każde 12 zestawów przypada jeden pilot MZU oraz jedna pałeczka TNT na urządzenie NWU-P (o wadze od 75 do 200 gramów).
Do NWU-P ma zostać podłączonych pięć urządzeń fragmentacyjnych poprzez izolowane przewody. Standardowo jest kompletowane z minami OZM-72 lub MON-50, ale można zastosować dowolne miny przeciwpiechotne zdolne do wykorzystania zapalnika MD-5M (MON100, MON200, POMZ-2M, OZM3, OZM4), a także miny z możliwością elektrycznej detonacji innych serii (OZM-160, OZM-3, OZM wyposażonych w urządzenie UWK).
Ponadto czujnik sejsmiczny jest umieszczony w podłożu obok urządzenia i połączony z nim kablem.
Gdy potencjalne cele (pojazdy i ludzie) wejdą na obszar, czujnik przesyła dane sejsmiczne do urządzenia, które identyfikuje cele i odległość do nich. W przypadku wykrycia człowieka broń przechodzi w tryb bojowy, szacując zasięg i kierunek ruchu celu.
Gdy cel znajdzie się w zasięgu, wybierana jest najbliższa mina, a powiązane z nią urządzenia wyzwalające wysyłają do miny impuls detonujący.
Wszystkie miny są kontrolowane w ten sam sposób.
Urządzenie ma niezawodnie identyfikować drgania towarzyszące ruchowi człowieka (bieganie, chodzenie, czołganie się czy jazda na nartach) i odróżniać je od ruchu zwierząt i pojazdów w każdych warunkach pogodowych.
Prawdopodobieństwo popełnienia błędu wynosi podobno 0,0004 (4 na dziesięć tysięcy).
Jeżeli warunki gruntowe znacznie odbiegają od standardowych, broń jest kalibrowana przed uruchomieniem, a dane kalibracyjne są następnie wykorzystywane w przypadku całej broni tego typu rozmieszczonej na danym obszarze.
W przypadku użycia min OZM-72 cel wykrywany jest w promieniu 120-150 metrów od czujnika sejsmicznego. , Detonacja następuje w momencie, gdy cel znajdzie się w zasięgu około 15 metrów od którejś z min.
Na poniższym schemacie lokalizacja urządzenia oznaczona jest kolorem czerwonym.
Miny zaznaczono kolorem niebieskim, a strefę wykrywania – kolorem różowym.
Jasnoniebieski oznacza promień wybuchu min, natomiast zielony oznacza odległość, z której wydawane są rozkazy wybuchu. Oczywiście, gdy wybuchnie jedna z min, cel jest zawsze w zasięgu.
Nota autora: To urządzenie wybuchowe jest czasami nazywane „Łowy”.
Wyjaśnialiśmy to żołnierzom w prosty sposób: „Ta mina wybucha pięć razy.
Nie można się do niego zbliżyć i rozbroić.
Czujnika sejsmicznego nie da się oszukać. Żaden nowoczesny sensor nie wykryje miny bez wejścia w jej zasięg.
Co więcej, to urządzenie jest niesamowicie przebiegłe.
Gdy pierwsi żołnierze zostaną ranni, ich towarzysze i medycy uznają to za normalną detonację miny i rzucą się im na ratunek, uruchamiając drugą minę.
Próba odczołgania się z rannymi w bezpieczne miejsce wywoła wybuch trzeciej miny.
OZM-72 wybuchnie na wysokości około jednego metra, raniąc zarówno idących, jak i pełzających po ziemi.
Nie ma innego wyjścia, jak tylko leżeć spokojnie i wykrwawić się na śmierć.
Wydajesz się żywy, ale nie ma szans na przeżycie. Ci, którzy umrą pierwsi, są szczęśliwsi.
Zabawne (że tak powiem) jest to, że pomimo całego tego okrucieństwa urządzenie nie podlega Konwencji Ottawskiej – sama broń nie jest miną, a dołączone do niej urządzenia, z prawnego punktu widzenia, nie są minami, ale amunicją.
Użyj urządzenia kalibracyjnego, aby sprawdzić zdolność operacyjną urządzenia i rozciągnij kable. Zakop lub zamaskuj urządzenie, miny i kabel, pozostawiając na powierzchni jedynie detonator MUV-4. Podłącz go do urządzenia dopiero po wykonaniu wszystkich innych zadań.
Po otrzymaniu rozkazu uzbrojenia miny wyrwij iglicę z MUW-4.
Zapalnik bezpiecznika, aktywowany po krótkim czasie, zamknie obwód i aktywuje NWU-P.
Jeśli NWU-P jest zainstalowany jako broń kontrolowana, MUW-4 nie powinien być instalowany. Zamiast tego podłącz kabel sterujący do urządzenia. Sam pilot musi być umieszczony w odległości 200 metrów. Od tego momentu NWU-5 pozostanie uzbrojony aż do wyczerpania się baterii kilka miesięcy później, wtedy to wszystkie pozostałe miny i urządzenie ulegną samozniszczeniu.
NWU-P nie posiada wbudowanych urządzeń samozniszczenia, ale jak widać na powyższych rysunkach, można do niego w tym celu przymocować ładunek trotylu.
Samozniszczenie nastąpi po wyczerpaniu baterii lub detonacji wszystkich pięciu min.
NWU-P można uznać za niemożliwe do rozbrojenia lub usunięcia.
Jednak późniejsza modyfikacja, znana jako NWU-PM, posiada dodatkowy obwód, który zdetonuje wszystkie miny przy próbie przecięcia któregokolwiek kabla.
Uniemożliwia to podjechanie samochodem do NWU-PM i rozbrojenie go, co było technicznie wykonalne przy użyciu NWU-P.
NWU-P jest zwykle używany z zapalnikiem MUV-4, ale może być również używany z zapalnikami MUV-3 i MUV-2, w którym to przypadku opóźnienie aktywacji jest opóźnieniem zadziałania bezpiecznika. Ponadto można go aktywować za pomocą zapalarki saperskiej lub innego źródła prądu elektrycznego połączonego z urządzeniem za pomocą elektrycznego urządzenia wyzwalającego NM, jednakże uniemożliwia to przełączenie NWU-P z powrotem do trybu gotowości.
NWU-PM wyposażony jest także w timer, który co 24 godziny (do trzech razy na dobę) przełącza urządzenie w tryb awaryjny na określony czas, umożliwiając w tym czasie przejście przez pole minowe. Umożliwia to m.in. instalowanie nowych min w miejsce uruchomionych.
Dane techniczne:
Typ: Sejsmiczny, zdalnie sterowany
Materiał: Metal
Średnica 15,5 centymetra
Wysokość: 36,2 centymetra
Masa/załadowany: 4,2 kilograma
Ilość min: 1-5
Kompletowany z minami: OZM-72, MON-50
Można używać z: MON-100, MON -200, POMZ-2, POMZ-32(?), OZM-3. OZM-4, OZM-160, OZM wyposażony w UWK
Żywotność bojowa: 4-9 miesięcy
Zasięg min: 2-15 metrów
Czas do uzbrojenia
MUV-4: 6-36 minut
MUV-3, MUV-2: 13 minut do 59 godziny
Zakres temperatur pracy: -40 - +50 stopni Celsjusza
Źródło zasilania: 6 baterii R20
Samozniszczenie: Po detonacji ostatniej miny/wyczerpanie baterii
Samorozbrojenie: Brak.
Sterowanie: Można używać zarówno jako broni kontrolowanej, jak i autonomicznej
Usuwalne: Tylko jako broń kontrolowana.
Rozbrajane: Tylko jako broń kontrolowana
Nie masz wymaganych uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego posta.
