Rolnictwo - nawożenie gleby i uprawa roślin.
: pn 23 mar 2020, 21:01
Uprawa warzyw ma coraz większe znaczenie ze względu na zwiększające się ich spożywanie.
Warzywa oprócz grochu, fasoli, bobu i soi, które zawierają dużej ilości tłuszczu i białka, są mało pożywne. Zawierają one prawie 90% wody, natomiast resztę stanowią składniki nieodzowne dla człowieka, tj. witaminy, sole mineralne i kwasy organiczne. Trzeba pamiętać, że spożywanie warzyw chroni przed chorobami, które są skutkiem braku witamin w organizmie, jak np. u dzieci krzywica, anemia, szkorbut, itd
Rośliny w zależności od gatunku potrzebują do swojego rozwoju wielu substancji, a przede wszystkim pierwiastków węgla, wodoru, tlenu, azotu, fosforu, potasu wapnia, magnezu, siarki, sodu, krzemu, a w mniejszych ilościach cynku, miedzi, jodu, manganu i innych.
Pierwiastki takie jak wodór i tlen roślina pobiera z powietrza, natomiast pozostałe pierwiastki w postaci związków chemicznych rozpuszczonych w wodzie - z gleby.
Gleba jest praktycznie niewyczerpanym źródłem tych składników, ale niektórych może być za mało. Stąd wynika potrzeba nawożenia gleby nawozami, aby przez to zapewnić roślinom prawidłowy wzrost i owocowanie.
Dawniej użyźniania ziemi dokonywano tylko za pomocą nawozów naturalnych, zwanych organicznymi i dlatego tutaj tylko takie nawozy omówimy(najprostsze do otrzymania).
Ponadto warto wspomnieć, że ważnym czynnikiem hodowli roślin jest także ich pielęgnacja i zwalczanie chorób oraz szkodników.
Nawozy Naturalne.
Nawozy naturalne są to nawozy wytwarzane w gospodarstwach wiejskich z rozmaitych odpadków, a więc odchodów zwierzęcych i ludzkich, a poza tym części roślin, które uległy działaniu gnicia czyli uległy działaniu bakterii i grzybów przy udziale wody i tlenu. Ponieważ zawierają wszystkie potrzebne do życia roślin składniki pokarmowe, nazywa się je nawozami pełnymi.
Gnojówka.
Gnojówką nazywamy mocz gromadzony oddzielnie w zbiornikach, która ma dość dużą wartość nawozową, jednak nie jest pełnym nawozem. Zawiera ona azot i w dużej ilości potas (ok 1 kg azotu i 1 kg potasu na 100 litrów gnojówki).
Po wywiezieniu na pole gnojówkę należy natychmiast przyorać aby zapobiec ulatnianiu się zawartego w niej składników.
Odchody ludzkie.
Odchody ludzkie mają bardzo dużą wartość nawozową. Odchody powinny być gromadzone na składach kompostowych i przykryte aby zapobiec stratom w azocie. Odchody ludzkie można mieszać z ziemią dla łatwiejszego przewożenia, a po wywiezieniu na pole trzeba niezwłocznie rozrzucić i przyorać.
Obornik.
Obornik to sfermentowany zwierzęcy kał, mocz i ściółka, która jest wyścielona w oborze na stanowiskach zwierząt. Jest bogaty w składniki odżywcze niezbędne do wzrostu roślin. Obornik rozrzuca się na polu a następnie przyorywa.
Obornik sztuczny.
Obornik sztuczny przygotowuje się ze słomy pociętej na sieczkę obficie zwilżoną wodą. Po upływie dłuższego czasu w/w słoma robi się brunatna i zaczyna się rozkładać. Słoma zawiera jednak bardzo mało azotu.
Gnojowica.
Następnym nawozem naturalnym obok obornika jest gnojownica i obornik sztuczny. Są one mniej wartościowym nawozem niż obornik. Gnojownicę stanowią odchody zwierzęce zmieszane z wodą i zgromadzone w zbiornikach. Zbiornik w postaci np. wycementowanego lub wylepionego gliną dołu w ziemi umieszczony powinien być w pobliżu obory.
Gnojownica nadaje się na nawożenie łąk i pastwisk, gdyż jest ciekła i dobrze wsiąka w glebę.
W/w artykuł pochodzi z mojej nieistniejącej strony just-to-survive.com
Warzywa oprócz grochu, fasoli, bobu i soi, które zawierają dużej ilości tłuszczu i białka, są mało pożywne. Zawierają one prawie 90% wody, natomiast resztę stanowią składniki nieodzowne dla człowieka, tj. witaminy, sole mineralne i kwasy organiczne. Trzeba pamiętać, że spożywanie warzyw chroni przed chorobami, które są skutkiem braku witamin w organizmie, jak np. u dzieci krzywica, anemia, szkorbut, itd
Rośliny w zależności od gatunku potrzebują do swojego rozwoju wielu substancji, a przede wszystkim pierwiastków węgla, wodoru, tlenu, azotu, fosforu, potasu wapnia, magnezu, siarki, sodu, krzemu, a w mniejszych ilościach cynku, miedzi, jodu, manganu i innych.
Pierwiastki takie jak wodór i tlen roślina pobiera z powietrza, natomiast pozostałe pierwiastki w postaci związków chemicznych rozpuszczonych w wodzie - z gleby.
Gleba jest praktycznie niewyczerpanym źródłem tych składników, ale niektórych może być za mało. Stąd wynika potrzeba nawożenia gleby nawozami, aby przez to zapewnić roślinom prawidłowy wzrost i owocowanie.
Dawniej użyźniania ziemi dokonywano tylko za pomocą nawozów naturalnych, zwanych organicznymi i dlatego tutaj tylko takie nawozy omówimy(najprostsze do otrzymania).
Ponadto warto wspomnieć, że ważnym czynnikiem hodowli roślin jest także ich pielęgnacja i zwalczanie chorób oraz szkodników.
Nawozy Naturalne.
Nawozy naturalne są to nawozy wytwarzane w gospodarstwach wiejskich z rozmaitych odpadków, a więc odchodów zwierzęcych i ludzkich, a poza tym części roślin, które uległy działaniu gnicia czyli uległy działaniu bakterii i grzybów przy udziale wody i tlenu. Ponieważ zawierają wszystkie potrzebne do życia roślin składniki pokarmowe, nazywa się je nawozami pełnymi.
Gnojówka.
Gnojówką nazywamy mocz gromadzony oddzielnie w zbiornikach, która ma dość dużą wartość nawozową, jednak nie jest pełnym nawozem. Zawiera ona azot i w dużej ilości potas (ok 1 kg azotu i 1 kg potasu na 100 litrów gnojówki).
Po wywiezieniu na pole gnojówkę należy natychmiast przyorać aby zapobiec ulatnianiu się zawartego w niej składników.
Odchody ludzkie.
Odchody ludzkie mają bardzo dużą wartość nawozową. Odchody powinny być gromadzone na składach kompostowych i przykryte aby zapobiec stratom w azocie. Odchody ludzkie można mieszać z ziemią dla łatwiejszego przewożenia, a po wywiezieniu na pole trzeba niezwłocznie rozrzucić i przyorać.
Obornik.
Obornik to sfermentowany zwierzęcy kał, mocz i ściółka, która jest wyścielona w oborze na stanowiskach zwierząt. Jest bogaty w składniki odżywcze niezbędne do wzrostu roślin. Obornik rozrzuca się na polu a następnie przyorywa.
Obornik sztuczny.
Obornik sztuczny przygotowuje się ze słomy pociętej na sieczkę obficie zwilżoną wodą. Po upływie dłuższego czasu w/w słoma robi się brunatna i zaczyna się rozkładać. Słoma zawiera jednak bardzo mało azotu.
Gnojowica.
Następnym nawozem naturalnym obok obornika jest gnojownica i obornik sztuczny. Są one mniej wartościowym nawozem niż obornik. Gnojownicę stanowią odchody zwierzęce zmieszane z wodą i zgromadzone w zbiornikach. Zbiornik w postaci np. wycementowanego lub wylepionego gliną dołu w ziemi umieszczony powinien być w pobliżu obory.
Gnojownica nadaje się na nawożenie łąk i pastwisk, gdyż jest ciekła i dobrze wsiąka w glebę.
W/w artykuł pochodzi z mojej nieistniejącej strony just-to-survive.com